| Duur vakantie in weken | 4 | |
| Duur vakantie in dagen | 31 | |
| Vaardagen | 18 | |
| Ligdagen | 13 | |
| Zeildagen | 5 | |
| Zeil/motordagen | 6 | |
| Motordagen | 7 | |
| Gevaren afstand | 605,2 | mijl |
| Langste dag | 54,4 | mijl |
| Gemiddeld gevaren afstand per dag | 19,5 | mijl |
| Gemiddeld gevaren afstand per vaardag | 33,6 | mijl |
| Motoruren | 79,5 | |
| Motoruren per dag | 2,6 | |
| Motoruren per vaardag | 4,4 |
maandag 4 augustus 2014
Statistiek
zondag 3 augustus 2014
Vakantie afgesloten
Weer: zonnig, licht bewolkt, temperatuur 24 graden, wind SSW 2
Wat een rust. Geen vliegtuigen, geen mensen, alleen wij op de Frigga aan het landje. Verderop is een eiland waar ook mensen zijn, maar daar is het ’s ochtends vroeg nog stil. Later stijgen de vliegtuigen op van de Kaagbaan, maar die zijn een stuk verder weg dan boven de haven in Buitenhuizen.
Na het ontbijt begint Corry met het inpakken van kleren, die mee naar huis moeten. Ik maak de steiger poepvrij, want als er niemand is, wordt het land bewoond door ganzen. Ze zitten nu wel op het volgende land, waar in de zomer het gras goed is gegroeid, maar dat nog niet wordt gebruikt. Ook op het land doen wij wat aan onderhoud. Naast de nieuwe steiger is de pas geplante varen onzichtbaar door het hoge onkruid, dat spontaan deze vakantie is gaan groeien en zo zijn de fuchsia’s ook omhuld door hoog bloeiend wilde planten. 6 kruiwagens vol gaan naar de composthoop. Maar eigenlijk is het te warm, dus wordt er ook, in de schaduw van de bomen, gelezen en rustig aan gedaan.
De Oliefoo is vandaag verder gevaren naar Hoorn, de thuishaven. De Rosa segunda moest eerst naar Lelystad, omdat daar de auto stond. Vlak voor de vakantie was de boot daar gerepareerd na een aanvaring met een ander schip bij Enkhuizen. Morgen wordt de Rosa segunda terug gevaren naar de thuishaven in Muiderzand.
Wij worden om kwart voor vier gebeld door Walter. Zij, hij en Britta, zijn met 20 minuten in de haven. Wij moeten ons nu haasten om naar de haven te komen. Snel wordt het landje opgeruimd, stoelen en tuingereedschappen in het hok gedaan en varen wij richting haven. Britta en Walter staan al op de steiger te wachten. Nadat de boot is afgesloten en de auto is ingeladen rijden wij richting Gerberastraat, waar mijn vader woont. Wij eten met hem een chinees en gaan daarna naar huis. De vakantie is voorbij.
Wij kunnen concluderen dat het een fijne vakantie is geweest en dat wij het met z’n achten gezellig hebben gehad. De foto’s gaan nog uitgewisseld worden en een reünie zit in de planning. Plannen voor volgend jaar zijn er nog niet echt, maar wij zullen zeker bekijken of de drie schepen met elkaar op vakantie kunnen gaan naar???
zaterdag 2 augustus 2014
De vaarwegen scheiden ons
Weer: zonnig, later bewolkt en enkele buien, daarna weer droog en zonnig, temperatuut 28 graden, wind variabel.
Voor vandaag werden in de loop van de dag onweersbuien voorspeld. De bemanningen van de Oliefoo en Rosa segunda hadden besloten op tijd te vertrekken. Nadat wij afscheid van hen hadden genomen, vertrokken de twee schepen om tien uur. Wij waren het er allemaal over eens dat het een fijne vakantie was geweest.
Voor vandaag werden in de loop van de dag onweersbuien voorspeld. De bemanningen van de Oliefoo en Rosa segunda hadden besloten op tijd te vertrekken. Nadat wij afscheid van hen hadden genomen, vertrokken de twee schepen om tien uur. Wij waren het er allemaal over eens dat het een fijne vakantie was geweest.
Omdat de brug in Rijksweg 9 pas om één uur draaide hadden wij de tijd. Ik heb aan boord allerlei lijnen, die niet meer nodig zijn, opgeruimd. Wij hadden al enkele boten richting brug zien gaan. Wij gooiden de trossen om tien over half één los en voeren met een slakkengangetje naar de brug. Wij bleken met nog tien zeilboten te zijn, die door de brug wilden gaan. Maar eerst waren de schepen aan de beurt die uit de andere richting kwamen. Het bleken wel zestig schepen, voornamelijk een konvooi Engelse traditionele zeilschepen. Daar tussendoor zagen wij ook meerdere moderne Nederlandse schepen.
Na de brug konden wij meteen de sluis in. Na de sluis bleken slechts vier zeilboten door te gaan richting Haarlem. Bij de Waarderbrug hoorden wij dat er bij de automaat naast het havenkantoor betaald moest worden voor de vaart door de stad. Wij hadden daar net aangelegd, toen er een wolkbreuk los barstte. Binnen enkele seconden plensde het. Corry, die was gaan betalen bij de automaat, die buiten staat, kwam doorweekt terug en moest droge kleren aantrekken. Het duurde even voordat de spoorbrug, samen met de Prinsenbrug geopend werden. Daarna ging de doorvaart door de stad erg vlot. Nog één keer werden wij verrast door een hevige, maar kort durende bui. Er zat ook onweer in. Na de laatste brug was het konvooi gedecimeerd tot twee schepen, wij en een Dehler 31 uit Aalsmeer. Wij voeren daarna achter een motorboot zo snel mogelijk door de Ringvaart, om nog op tijd voor de laatste opening van de spoorbrug bij Sassenheim te komen. De schipper van de Dehler 31 verzocht bij de bruggen om spoed, zodat wij niet te laat zouden zijn. De brugwachters reageerde daar meestal positief op. Net aangekomen bij de spoorbrug, tevens een brug in snelweg 44, ging hij al open. Het was op dat moment half zes. In de almanak stond dat de brug bij Oude Wetering slechts draaide tot zes uur. Dat konden wij natuurlijk niet meer halen. De Dehler 31 bleef overnachten bij het Kaageiland. Wij zijn daarom maar achter de bruggen aan het remmingwerk gaan liggen.
Omdat ik het raar vond, dat de volgende bruggen niet meer bediend zouden worden, ben ik even op internet gaan rondneuzen en kwam een bericht tegen waarin stond dat de bruggen tot negen uur bediend zouden worden. Ik heb de brugwachter toen maar even gebeld. En ja hoor, bediening tot negen uur! Een half uur later waren wij dus weer onderweg. De drie bruggen die wij nog tegen kwamen gingen zeer vlot open. Bij de Oude Wetering konden wij op volle kracht door blijven varen. Via de groeps-Whatsapp vernamen wij dat de beide andere schepen Volendam hadden aangedaan om te schuilen voor de onweersbuien. Om kwart voor acht lagen wij aan het familie-eiland. Op de landjes om ons heen was het uitgestorven. Dat is op weekends buiten de vakantietijd wel anders.
vrijdag 1 augustus 2014
IJmuiden bereikt
Weer: zonnig, enkele wolkenvelden, temperatuur 24 graden, wind S2, later W3
Ook vandaag moesten wij vroeg opstaan. Natuurlijk beslissen wij dat zelf, maar als je met stroom mee naar de volgende haven wilt, zal je met het tij rekening moeten houden. Nog een reden was, dat de buurman die langs de steiger lag, had aangekondigd, al om zes uur te willen vertrekken. Gelukkig was het daar aan boord nog rustig en konden wij op ons gemak ontbijten. Onze beide buren aan de buitenkant gingen wel al eerder weg. Tegen zeven uur werd het erg onrustig en maakten veel schippers zich klaar voor vertrek. Tevens een teken dat wij ons niet verrekend hadden. Het werd om zeven uur een uittocht van zeilboten. Buiten bleek er slechts een windje van twee Beaufort te zijn. Toch hebben wij het grootzeil gehesen, maar lieten de motor bij staan. Met een gangetje van vijf knopen door het water en soms zeven knopen over de grond ging het richting IJmuiden. De automaat stuurde ons naar het waypoint voor de pieren van IJmuiden. Omdat de kust tussen Scheveningen en IJmuiden met een bocht loopt lijkt het of je steeds verder zee op gaat. Uiteindelijk kom je prima uit.
De beide andere schepen zagen wij steeds in onze buurt. Na marifooncontact bleek, dat zij het grootzeil hadden gestreken omdat deze te veel klapperde. Bij ons viel het wel mee, maar wat later heb ik het zeil ook gestreken. Omdat wij tot Aalsmeer toch niet meer zeilen, heb ik de huik over het zeil gedaan en meteen ook de schoten van de bolle jan opgeruimd. Bij de sluis was het erg druk.
Het bleek dat de Middensluis, de Zuidersluis en de Kleine sluis een elektrische storing hadden en tot nader order niet bediend konden worden. Wij zijn aangesloten bij de al liggende schepen. Er ontstonden vele rijen van wel zes schepen. Mijn lange lijn van de rol kwam nu van pas en werd met hulp van de tussenliggende schepen naar de wal gebracht. Wij waren omstreeks elf uur bij de sluis en om één uur kwam het bericht dat het probleem was opgelost. De Zuidersluis werd gebruikt om de liggende schepen in twee schuttingen af te werken. De Oliefoo zat net bij de eerste schutting, maar de Rosa segunda en wij konden pas met de tweede schutting mee. De Oliefoo is op de fok naar zijkanaal C gezeild.
De Rosa segunda en de Frigga hebben ook nog een zeilpoging gedaan, maar door de te geringe wind maar weer snel opgegeven. Op zee had ik al plaatsen gereserveerd bij de jachthaven IJmond in Buitenhuizen. Met Marijke en Hugo ben ik gaan betalen en meteen gaan kijken of wij in het clubhuis konden eten. Dat bleek geen probleem te zijn. Corry had onderwijl de zonnetent gespannen, want het was toch wel warm, ondanks het verkoelende briesje. Aan het eind van de middag kwamen Walter en Britta aan boord. Zij gingen ook mee uit eten. Omdat het erg lang duurde voor dat wij het bestelde eten kregen, werd door de uitbater een gratis rondje drank aangeboden. Er was keus uit 4 maaltijden, schnitzel, saté van de haas, stoofkippenvlees en kippenvlees met hete saus. Een ieder had daar een keus uit gedaan. Het smaakten ons uitstekend.
Tegen half elf zijn wij terug gegaan naar de boten en hebben wij bij Astrid en Hugo aan boord op onze laatste gezamenlijke vakantie avond thee gedronken. Britta en Walter waren al naar huis vertrokken. Wij lagen pas om twaalf uur in de kooi.
Ook vandaag moesten wij vroeg opstaan. Natuurlijk beslissen wij dat zelf, maar als je met stroom mee naar de volgende haven wilt, zal je met het tij rekening moeten houden. Nog een reden was, dat de buurman die langs de steiger lag, had aangekondigd, al om zes uur te willen vertrekken. Gelukkig was het daar aan boord nog rustig en konden wij op ons gemak ontbijten. Onze beide buren aan de buitenkant gingen wel al eerder weg. Tegen zeven uur werd het erg onrustig en maakten veel schippers zich klaar voor vertrek. Tevens een teken dat wij ons niet verrekend hadden. Het werd om zeven uur een uittocht van zeilboten. Buiten bleek er slechts een windje van twee Beaufort te zijn. Toch hebben wij het grootzeil gehesen, maar lieten de motor bij staan. Met een gangetje van vijf knopen door het water en soms zeven knopen over de grond ging het richting IJmuiden. De automaat stuurde ons naar het waypoint voor de pieren van IJmuiden. Omdat de kust tussen Scheveningen en IJmuiden met een bocht loopt lijkt het of je steeds verder zee op gaat. Uiteindelijk kom je prima uit.
De beide andere schepen zagen wij steeds in onze buurt. Na marifooncontact bleek, dat zij het grootzeil hadden gestreken omdat deze te veel klapperde. Bij ons viel het wel mee, maar wat later heb ik het zeil ook gestreken. Omdat wij tot Aalsmeer toch niet meer zeilen, heb ik de huik over het zeil gedaan en meteen ook de schoten van de bolle jan opgeruimd. Bij de sluis was het erg druk.
Het bleek dat de Middensluis, de Zuidersluis en de Kleine sluis een elektrische storing hadden en tot nader order niet bediend konden worden. Wij zijn aangesloten bij de al liggende schepen. Er ontstonden vele rijen van wel zes schepen. Mijn lange lijn van de rol kwam nu van pas en werd met hulp van de tussenliggende schepen naar de wal gebracht. Wij waren omstreeks elf uur bij de sluis en om één uur kwam het bericht dat het probleem was opgelost. De Zuidersluis werd gebruikt om de liggende schepen in twee schuttingen af te werken. De Oliefoo zat net bij de eerste schutting, maar de Rosa segunda en wij konden pas met de tweede schutting mee. De Oliefoo is op de fok naar zijkanaal C gezeild.
De Rosa segunda en de Frigga hebben ook nog een zeilpoging gedaan, maar door de te geringe wind maar weer snel opgegeven. Op zee had ik al plaatsen gereserveerd bij de jachthaven IJmond in Buitenhuizen. Met Marijke en Hugo ben ik gaan betalen en meteen gaan kijken of wij in het clubhuis konden eten. Dat bleek geen probleem te zijn. Corry had onderwijl de zonnetent gespannen, want het was toch wel warm, ondanks het verkoelende briesje. Aan het eind van de middag kwamen Walter en Britta aan boord. Zij gingen ook mee uit eten. Omdat het erg lang duurde voor dat wij het bestelde eten kregen, werd door de uitbater een gratis rondje drank aangeboden. Er was keus uit 4 maaltijden, schnitzel, saté van de haas, stoofkippenvlees en kippenvlees met hete saus. Een ieder had daar een keus uit gedaan. Het smaakten ons uitstekend.
Tegen half elf zijn wij terug gegaan naar de boten en hebben wij bij Astrid en Hugo aan boord op onze laatste gezamenlijke vakantie avond thee gedronken. Britta en Walter waren al naar huis vertrokken. Wij lagen pas om twaalf uur in de kooi.
donderdag 31 juli 2014
Voor de wind naar Scheveningen
Weer: zonnig, enkele wolkenvelden, temperatuur 23 graden, wind SSW 4-5, later SW tot WSW 3
Wij zijn om zes uur opgestaan om op tijd klaar te zijn voor het geplande vertrek van zeven uur. Op de motor zijn wij naar de sluis gevaren. De zon was net opgekomen en er was nog niet zo veel wind. Het blijft altijd heel apart op dat tijdstip met zulk mooi weer te vertrekken. Bij de sluis moesten wij even wachten, omdat er eerst een vissersboot van de andere kant werd geschut.
Daarna ging het snel. Het was inmiddels harder gaan waaien. Met halve wind vlogen wij over de Oude Roompot. Maar na de passage van Geul van de Banjaard kwam de wind, die was toegenomen tot windkracht vijf, pal van achteren. Wij hebben toen de genua maar ingerold. De Frigga maakte toch nog zes knopen door het water. De Rosa segunda en de Oliefoo hadden er voor gekozen wat verder op zee te gaan, om niet pal voor de wind te hoeven varen. Wij namen de kortste weg. Ter hoogte van Stellendam dook er plotseling een bruinvis voor het schip op. Even later zagen wij hem langs het schip op twee meter afstand naar voren schieten. Daarna niet meer gezien. Voor de Maasvlakte nam de wind iets af en besloten wij de genua uit te zetten op de boom. Maar vlak voor het oversteken van de Maasgeul werd de zee zo ruw, dat wij de genua maar hebben ingerold. Wij hebben ons netjes via de marifoon gemeld bij de verkeerscentrale. Later, vlak voor de feitelijke oversteek, werden wij aangeroepen met de vraag of wij harder konden varen, want er kwam een groot schip aan. Ik heb gemeld dat wij daar geen kans toe zagen en er voor kozen achter de oceaanreus langs te gaan. Bij het opdraaien in de wind ontdekte ik dat de motor, die al een tijdje bij stond, niet in zijn werk stond. Nu waren wij in de kortste keren aan de andere kant en hadden verder geen last van de grote scheepvaart. Na de geul ging de motor weer uit en hebben wij de genua weer uitgezet op de boom. Wij waren de beide andere schepen uit het oog verloren. Wel hadden wij meegekregen dat de Rosa segunda ook voor een groot schip had moeten uitwijken. Ik heb ze beide met de marifoon opgeroepen. De Rosa bleek ongeveer 2 mijl, en de Oliefoo 1 mijl voor ons te zitten. Maar door de veelheid aan zeiltjes, want wij waren hier niet de enige, konden wij niet onderscheiden wie wie was. Om vijf uur waren wij bij de havenmonding. In de jachthaven was het stapelen geblazen. Wij lagen alle drie als derde in een rijtje. Later kwamen er nog enkele boten bij.
Wij zijn om zes uur opgestaan om op tijd klaar te zijn voor het geplande vertrek van zeven uur. Op de motor zijn wij naar de sluis gevaren. De zon was net opgekomen en er was nog niet zo veel wind. Het blijft altijd heel apart op dat tijdstip met zulk mooi weer te vertrekken. Bij de sluis moesten wij even wachten, omdat er eerst een vissersboot van de andere kant werd geschut.
Daarna ging het snel. Het was inmiddels harder gaan waaien. Met halve wind vlogen wij over de Oude Roompot. Maar na de passage van Geul van de Banjaard kwam de wind, die was toegenomen tot windkracht vijf, pal van achteren. Wij hebben toen de genua maar ingerold. De Frigga maakte toch nog zes knopen door het water. De Rosa segunda en de Oliefoo hadden er voor gekozen wat verder op zee te gaan, om niet pal voor de wind te hoeven varen. Wij namen de kortste weg. Ter hoogte van Stellendam dook er plotseling een bruinvis voor het schip op. Even later zagen wij hem langs het schip op twee meter afstand naar voren schieten. Daarna niet meer gezien. Voor de Maasvlakte nam de wind iets af en besloten wij de genua uit te zetten op de boom. Maar vlak voor het oversteken van de Maasgeul werd de zee zo ruw, dat wij de genua maar hebben ingerold. Wij hebben ons netjes via de marifoon gemeld bij de verkeerscentrale. Later, vlak voor de feitelijke oversteek, werden wij aangeroepen met de vraag of wij harder konden varen, want er kwam een groot schip aan. Ik heb gemeld dat wij daar geen kans toe zagen en er voor kozen achter de oceaanreus langs te gaan. Bij het opdraaien in de wind ontdekte ik dat de motor, die al een tijdje bij stond, niet in zijn werk stond. Nu waren wij in de kortste keren aan de andere kant en hadden verder geen last van de grote scheepvaart. Na de geul ging de motor weer uit en hebben wij de genua weer uitgezet op de boom. Wij waren de beide andere schepen uit het oog verloren. Wel hadden wij meegekregen dat de Rosa segunda ook voor een groot schip had moeten uitwijken. Ik heb ze beide met de marifoon opgeroepen. De Rosa bleek ongeveer 2 mijl, en de Oliefoo 1 mijl voor ons te zitten. Maar door de veelheid aan zeiltjes, want wij waren hier niet de enige, konden wij niet onderscheiden wie wie was. Om vijf uur waren wij bij de havenmonding. In de jachthaven was het stapelen geblazen. Wij lagen alle drie als derde in een rijtje. Later kwamen er nog enkele boten bij.
Met de hele groep zijn wij naar Simonis gelopen, waar wij heerlijk vis hebben gegeten. Voor de meesten was de hoeveelheid te veel, hoewel wij best hongerig waren na zo’n lange dag. Voor sommigen was er daarna nog plaats voor een ijsje, dat wij konden halen bij de ijscoman, die zich heel tactisch naast het restaurant had opgesteld. Op de terugweg heeft ieder bij watersportzaak Vrolijk nog even rondgekeken en heeft Astrid een leuk poloshirt gekocht. Het is morgen weer vroeg opstaan, dus gingen wij op tijd de kooi in.
woensdag 30 juli 2014
Zeilend om Walcheren
Weer: zonnig, af en toe wolken, temperatuur 22 graden, wind NW 3-4.
De voorspelling van het weer was zodanig dat wij vandaag konden vertrekken. Maar voor de meest optimale stroom konden wij pas om twaalf uur vertrekken. Dus ook vandaag konden wij uitslapen. Corry heeft voor de boodschappen gezorgd en ik heb de boot vaarklaar gemaakt voor de tocht naar de Roompot. In de haven leek het er op dat de wind west of zelfs zuidwest was, maar buiten de haven bleek de wind uit het noordwesten te komen. Dit was een prima wind om rond de kop van Walcheren te varen. Aanvankelijk konden wij met halve wind onze koers aanhouden, maar gaande de tocht moesten wij hoger gaan varen. Dit kwam waarschijnlijk, omdat de wind iets draaide, maar ook omdat de stroom ons richting Westerschelde duwde.
Tot onze verbazing hadden wij in het eerste stuk een voorsprong genomen op de beide andere schepen. De Frigga liep dan ook lekker door het water.
Later liep de Rosa segunda op ons in en haalde ons voor Walcheren in. De Roompot in was de wind wat minder, maar de stroom des te meer, waardoor wij met een behoorlijk gangetje richting sluizen gingen. Pas binnen de havenhoofden hebben wij de zeilen gestreken. De sluis was al met een behoorlijk aantal boten gevuld en bleef open staan tot ook de Oliefoo, die als laatste schip aan kwam varen, binnen was. Na het schutten zijn wij op de motor naar de Marina gevaren en vonden bij de meldsteiger een plek bij elkaar. Wij meerden af naast de Rosa segunda. Na het eten hebben wij bij ons aan boord thee en koffie gedronken. Wij zijn op tijd naar bed gegaan, want morgen moeten wij vroeg opstaan.
De voorspelling van het weer was zodanig dat wij vandaag konden vertrekken. Maar voor de meest optimale stroom konden wij pas om twaalf uur vertrekken. Dus ook vandaag konden wij uitslapen. Corry heeft voor de boodschappen gezorgd en ik heb de boot vaarklaar gemaakt voor de tocht naar de Roompot. In de haven leek het er op dat de wind west of zelfs zuidwest was, maar buiten de haven bleek de wind uit het noordwesten te komen. Dit was een prima wind om rond de kop van Walcheren te varen. Aanvankelijk konden wij met halve wind onze koers aanhouden, maar gaande de tocht moesten wij hoger gaan varen. Dit kwam waarschijnlijk, omdat de wind iets draaide, maar ook omdat de stroom ons richting Westerschelde duwde.
Tot onze verbazing hadden wij in het eerste stuk een voorsprong genomen op de beide andere schepen. De Frigga liep dan ook lekker door het water.
Later liep de Rosa segunda op ons in en haalde ons voor Walcheren in. De Roompot in was de wind wat minder, maar de stroom des te meer, waardoor wij met een behoorlijk gangetje richting sluizen gingen. Pas binnen de havenhoofden hebben wij de zeilen gestreken. De sluis was al met een behoorlijk aantal boten gevuld en bleef open staan tot ook de Oliefoo, die als laatste schip aan kwam varen, binnen was. Na het schutten zijn wij op de motor naar de Marina gevaren en vonden bij de meldsteiger een plek bij elkaar. Wij meerden af naast de Rosa segunda. Na het eten hebben wij bij ons aan boord thee en koffie gedronken. Wij zijn op tijd naar bed gegaan, want morgen moeten wij vroeg opstaan.
dinsdag 29 juli 2014
Nog een dagje Blankenberge
Weer: zwaar bewolkt, temperatuur 21 graden, wind N 4-5, tegen de avond opklaringen.
Er stond weer een wind NO 5 voor de kust bij Vlissingen. Besloten werd daarom ook vandaag te blijven liggen. De voorspellingen voor de volgende dagen zijn beter. Wij hopen in drie dagen, via de Roompot en Scheveningen, in IJmuiden te komen. De verdere ochtend hebben wij aan boord doorgebracht. Rond elf, twaalf uur kwamen er boten binnen, naar wij aannamen uit het zuiden. Er gingen niet veel boten de haven uit.
De dames besloten met z’n drieën de kusttram te nemen naar Knokke.
De heren wilden eerst de vuurtoren beklimmen, maar die was helaas gesloten. Daarna ging het naar de pier waar een “Storms Expo” was (www.storms.eu). Het was deels een expositie over het weer en stormen. Ook bekende scheeprampen passeerden de revue. Onderin het gebouw konden wij kijken naar twee korte films, één over de tornado’s in Amerika en één over stormen over de hele wereld. Weer terug op de boulevard trakteerde Hugo ons op een ijsje.
Ik heb aan boord eerst water getankt en daarna een led lamp gemonteerd boven de kombuis. De TL lamp werd uiteraard eerst gedemonteerd. De led lamp had ik vorig jaar gekocht en ergens aan boord opgeborgen. Maar ik wist niet meer waar. In de vakantie heb ik nog wel op verschillende plekken gekeken, maar ik was hem niet tegen gekomen. Deze morgen bij het zoeken naar een tube Sikaflex, kwam ik hem tegen naast de accu’s.
Om 13.00 uur vertrokken Astrid, Marijke en ik (Corry) richting kusttram, die 200 meter van de haven een halte heeft. Bij het “lijnloket” kochten wij retourtjes Knokke. Wij kregen 2 kaartjes per persoon en er werd ons uitgelegd, dat wij 1 kaartje moesten bewaren en afstempelen op de terugweg. Via Zeebrugge en Heist kwamen wij in Knokke, tevens de eindhalte van deze kustlijn, die begint bij De Panne. Een lange winkelstraat met mooie winkels loopt vanaf het station naar de boulevard. Het publiek en de meeste winkels hebben een luxere uitstraling dan de winkels in Blankenberge. Belgen houden, vermoed ik, veel van tassen en schoenen, want het aantal schoenenwinkels was groot. Ook de herenmodezaken waren in overvloed aanwezig en de dames kunnen ook volop aan hun trekken komen. Wat ook lukte, want ik heb een leuke boottrui gekocht. Die lag in de grote maten winkel op mij te wachten!
Wat ons enigszins verbaasden was de winkel en lunchroomsluiting op dinsdag. De nodige winkels waren dus dicht en dat in het hoogseizoen in een grote badplaats! Aan de boulevard hebben wij koffie/thee gedronken. Wij zagen een woelige zee en waren alle drie blij, dat wij niet op onze bootjes zaten. Vlak voordat wij de tram weer in namen, hebben wij even wat boodschappen voor het boot-diner bij Delhaize gedaan. Omstreeks 18.45 uur waren wij weer aan boord.
De avond werd besloten met een samenzijn aan boord van de Oliefoo, waar de discussies over de beste vertrektijden niet van de lucht waren. Maar wij zijn het eens geworden. Morgen gaan de trossen om twaalf uur los.
Er stond weer een wind NO 5 voor de kust bij Vlissingen. Besloten werd daarom ook vandaag te blijven liggen. De voorspellingen voor de volgende dagen zijn beter. Wij hopen in drie dagen, via de Roompot en Scheveningen, in IJmuiden te komen. De verdere ochtend hebben wij aan boord doorgebracht. Rond elf, twaalf uur kwamen er boten binnen, naar wij aannamen uit het zuiden. Er gingen niet veel boten de haven uit.
De dames besloten met z’n drieën de kusttram te nemen naar Knokke.
De heren wilden eerst de vuurtoren beklimmen, maar die was helaas gesloten. Daarna ging het naar de pier waar een “Storms Expo” was (www.storms.eu). Het was deels een expositie over het weer en stormen. Ook bekende scheeprampen passeerden de revue. Onderin het gebouw konden wij kijken naar twee korte films, één over de tornado’s in Amerika en één over stormen over de hele wereld. Weer terug op de boulevard trakteerde Hugo ons op een ijsje.
Ik heb aan boord eerst water getankt en daarna een led lamp gemonteerd boven de kombuis. De TL lamp werd uiteraard eerst gedemonteerd. De led lamp had ik vorig jaar gekocht en ergens aan boord opgeborgen. Maar ik wist niet meer waar. In de vakantie heb ik nog wel op verschillende plekken gekeken, maar ik was hem niet tegen gekomen. Deze morgen bij het zoeken naar een tube Sikaflex, kwam ik hem tegen naast de accu’s.
Om 13.00 uur vertrokken Astrid, Marijke en ik (Corry) richting kusttram, die 200 meter van de haven een halte heeft. Bij het “lijnloket” kochten wij retourtjes Knokke. Wij kregen 2 kaartjes per persoon en er werd ons uitgelegd, dat wij 1 kaartje moesten bewaren en afstempelen op de terugweg. Via Zeebrugge en Heist kwamen wij in Knokke, tevens de eindhalte van deze kustlijn, die begint bij De Panne. Een lange winkelstraat met mooie winkels loopt vanaf het station naar de boulevard. Het publiek en de meeste winkels hebben een luxere uitstraling dan de winkels in Blankenberge. Belgen houden, vermoed ik, veel van tassen en schoenen, want het aantal schoenenwinkels was groot. Ook de herenmodezaken waren in overvloed aanwezig en de dames kunnen ook volop aan hun trekken komen. Wat ook lukte, want ik heb een leuke boottrui gekocht. Die lag in de grote maten winkel op mij te wachten!
Wat ons enigszins verbaasden was de winkel en lunchroomsluiting op dinsdag. De nodige winkels waren dus dicht en dat in het hoogseizoen in een grote badplaats! Aan de boulevard hebben wij koffie/thee gedronken. Wij zagen een woelige zee en waren alle drie blij, dat wij niet op onze bootjes zaten. Vlak voordat wij de tram weer in namen, hebben wij even wat boodschappen voor het boot-diner bij Delhaize gedaan. Omstreeks 18.45 uur waren wij weer aan boord.
De avond werd besloten met een samenzijn aan boord van de Oliefoo, waar de discussies over de beste vertrektijden niet van de lucht waren. Maar wij zijn het eens geworden. Morgen gaan de trossen om twaalf uur los.
Abonneren op:
Posts (Atom)